به نقل از «خبرآنلاین»

بازی «پیداکردن موشک چینی درحال سقوط» دوباره شروع شد

تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۱۸۴۷۷

چین برای پرتاب ماژول‌های اصلی تیان‌گونگ، ازجمله پرواز روز دوشنبه، از نسخه اصلاح‌شده موشک قدرتمند لانگ مارچ ۵ بی استفاده می‌کند. به‌عنوان بخشی از روند کلی مأموریت، مرحله مرکزی غول‌پیکر این موشک همواره پس از هر پرتاب به صورت کنترل‌ناپذیر دوباره به جو زمین وارد می‌شود.

معمولاً در حین پرتاب‌های مداری، اولین مرحله بزرگ موشک بیش‌ترین نیروی رانش را در نخستین دقایق پرتاب فراهم می‌کند و سپس پیش از رسیدن به سرعت مداری، به‌صورت بی‌خطر به سمت اقیانوس سقوط می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سپس مرحله دوم کوچک‌تر کنترل پرتاب را عهده می‌گیرد و محموله را به مدار تزریق می‌کند. بااین‌حال نسخه اصلاح‌شده لانگ مارچ ۵ بی مرحله فوقانی ندارد و درعوض، از یک مرحله مرکزی بزرگ به همراه چهار بوستر جانبی کوچک تشکیل شده است.

بوسترها، موشک را از روی سکو بلند می‌کنند؛ اما سپس مرحله مرکزی با دو موتور اصلی YF-77، ماژول‌های ایستگاه فضایی را به مدار نزدیک زمین می‌رساند. در آن نقطه، مرحله مرکزی فاقد قابلیت راه‌اندازی دوباره موتورهای اصلی‌اش و ورود کنترل‌شده به جو زمین است. به‌طور معمول، مراحل فوقانی موشک‌های استفاده‌شده با سقوط در نقطه دوردست نمو در اقیانوس آرام، دورانداخته می‌شوند؛ اما این اتفاق در مورد موشک چینی رخ نمی‌دهد.

تمام سخت‌افزارهای فضایی به این شکل دور انداخته نمی‌شوند. وسایل نقلیه‌ای مانند فضاپیمای روسی پروگرس به اندازه کافی کوچک هستند تا در جو زمین بسوزند. اما سوختن کامل مرحله مرکزی موشک لانگ مارچ ۵ بی که بیش از ۲۰ تن وزن دارد، امکان‌پذیر نیست. پس از ورود بوستر به جو، قطعات فلزی بزرگ آن می‌توانند به سطح زمین برسند.

در سه پرتاب پیشین لانگ مارچ ۵ بی در سال‌های ۲۰۲۰، ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲، بقایای موشک به ترتیب در نزدیکی روستاهای ساحل عاج، اقیانوس هند و نزدیکی روستاهای جزیره بورنئو اندونزی روی زمین افتادند. خوشبختانه پس از این پرتاب‌ها هیچ‌کس از سقوط بقایای موشک آسیب ندید.

چین تا حد زیادی از اعتراف به مشکل ایجادشده دراثر موشک خود خودداری کرده است. روز دوشنبه، گزارشگر پخش زنده پرتاب در تلویزیون دولتی چین، تا آنجا پیش رفت که گفت مرحله مرکزی با بازگشت به زمین به‌طور کامل در جو می‌سوزد؛ درحالی‌که قطعاً چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد.

براساس پرتاب‌های پیشین لانگ مارچ ۵ بی، احتمالاً می‌توان انتظار داشت که ورود دوباره به جو تقریباً کمتر از یک هفته از امروز اتفاق بیفتد. یک روز کمتر یا بیشتر باید منتظر بمانیم و نظاره‌گر موشک چینی باشیم.

۵۸۵۸

کد خبر 1690393

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: نجوم ایستگاه فضایی بین المللی موشک مرحله مرکزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۱۸۴۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زباله فضایی در دام دوربین ماهواره ژاپنی افتاد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی بی سی، این زباله فضایی در حقیقت بخشی از موشکی است که ۱۵ سال قبل در فضا رها شده است.

ابعاد قطعه موشک حدود ۱۱ در ۴ متر با وزن ۳تن است. این نخستین باری است که با یک زباله فضایی به این بزرگی در فضا قرار ملاقات گذاشته می شود. شرکت آسترواسکیل مشغول توسعه کسب وکاری است تا سخت افزارهای زائد و اضافی در مدار زمین را از بین ببرد.

البته این بار زباله فضایی را از بین نمی برد زیرا ماموریت فعلی برای آزمایش حسگرها و نرم افزارهای مورد نیاز برای عملیات های ایمن نزدیک شدن به زباله انجام شده است. اما تلاش برای جذب یک زباله فضایی بزرگ در فضا در چند سال آینده انجام می شود. چالش زباله های فضایی و استفاده متناسب از فضا اخیرا به یک موضوع مهم تبدیل شده است.

از زمان آغاز عصر سفرهای فضایی در سال ۱۹۵۷ میلادی تاکنون انبوهی از زباله ها از پوسته رنگ تا بوسترهای رها شده موشک، در مدار زمین پراکنده شده اند. در این میان قطعات موشک به دلیل حجم شان بسیار خطرناک هستند. بخشی از موشک در تصویر دیده می شود مربوط به وسیله پرتاب H-IIA ژاپن است که یک فضاپیمای سنجش دی اکسید کربن را در ۲۰۰۹ میلادی به مدار زمین برد. بوستر بالایی موشک فضاپیما را به ارتفاع ۶۰۰ کیلومتری زمین رساند. اما در حالیکه برخی از موشک های مدرن تضمین می کنند تمام قطعات آنها پس از پرتاب به زمین بازگردد، این بوستر H-IIA در مدار زمین ماند.

آسترواسکیل ماموریت ملاقات با این زباله را Adras-J نام گذاری کرده است. این ماموریت به وسیله یک فضاپیمای هوشمند انجام می شود که در ۱۸ فوریه ۲۰۲۴ میلادی به فضا ارسال شد.از آن زمان تاکنون ماهواره مذکور به H-IIA نزدیک تر شده است. ماهواره از دوربین ها و الگوریتم های مختلف برای فرایند نهایی نزدیک شدن به زباله استفاده کرده است. البته این عملیات باید با دقت زیادی انجام شود تا ماهواره با بوستر موشک برخورد نکند. کارمندان انگلیسی آسترواسکیل بخش زمینی ماموریت را ساخته اند که در حقیقت همان سیستم های برقراری ارتباط با Adras-J است.

از سوی دیگر مقرهای کنترل پرواز روی زمین در توکیو و آکسفورد شایر انگلیس به طور مداوم ماموریت را رصد می کنند. قرار است در هفته های آینده تصاویری از این زباله ثبت و اطلاعات بیشتری درباره آن مانند شرایط ساختار، نرخ چرخ آن در فضا و محورهای چرخش آن، جمع آوری شود. در این میان ماهواره سعی می کند دور زباله فضایی پرواز کند. در ماموریت های آینده فضاپیمای آسترواسکیل با کمک بازوهای رباتیک زباله را کنترل می کند.

طبق تخمین سازمان فضایی اروپا هم اکنون ۲۲۲۰ قطعه از موشک های مختلف در مدار زمین قرار دارد.

کد خبر 6090551 شیوا سعیدی قوی اندام